6. [...] jest Aniołem.

Clary

Wzięłam szybki prysznic i ubrała się w ciemne spodnie i czarną bluzkę, na nogi założyłam czarne trampki od El.

Wyszłam z łazienki, Izzy i El siedziały na moim łóżku.

- To co dziewczyny? - zapytała El z uśmiechem.

- Nowy Jork dzisiaj jest nasz! - wykrzyknęła radośnie Isabelle - Szkoda że Kat z nami idzie. - westchnęła.

- Co? - zapytałam zaskoczona.

- Wiem że się nieubicie ale tak ładnie prosiła... - wytłumaczyła El.

- Dobra, niech ci będzie. - powiedziała czarnowłosa wstając - Ale trzymaj ją od nas z daleka. - ostrzegła, El przytaknęła i wyszłyśmy.

+++

Po dwóch godzinach miałam już tyle nowych rzeczy że ledwo dźwigałam torby.

Izzy i El były nastawiona do mnie przyjaźnie i dawały mi bardzo przydatne rady ale Katarina...

Lepiej nie mówić.

Teraz siedziałyśmy w małej kawiarence i piłyśmy mrożoną kawę.

- Powinnaś była wziąć tą czarną sukienkę. - powiedziała El.

Przypomniałam sobie o czym mówi...

Ach! Ta sukienka która była w ostatnim sklepie.

Też mi się podobała ale zdecydowałam że nie będzie mi potrzebna.

- Moim zdaniem powinnaś zakrywać nogi. - powiedziała Kat z chytrym uśmieszkiem.

- Nie prawda! Clary ma bardzo ładne nogi, nie to co inni. - obruszyła się Izzy.

- Tymi innymi to jesteś chyba tylko ty z tego stolika bo moje nogi są idealne. - uśmieszek nie opuszczał jej twarzy.

- Dziewczyny! - krzyknęłam - Jak zaraz nie przestaniecie to będziemy musiały was z tond wyprowadzić siłą.

- Clary ma racje. - poparła mnie El - Pójdziesz ze mną do toalety? - zwróciła się do mnie.

- Dobra, choć. - powiedziałam wstając.

Gdy odeszłyśmy w bezpiecznej odległości powiedziałam:

- Nie zabiją się?

- Spokojnie, jak będą same t nic sobie nie zrobią. - odpowiedziała - Nie chcę być ciekawska ale...

- Tak? - pośpieszyłam ją.

- Skąd masz te blizny? Te na karku.

Do zawsze miałam dwie poziome blizny na karku. Kiedyś były bardzo brzydkie ale teraz prawie ich nie widać.

- Nie wiem. Możemy o tym nie gadać? - spytałam, pokiwała głową ze zrozumieniem.

- Idziemy tu. - wskazała na sklep z bielizną.

- Co? Przecież miałyśmy iść do łazienki. - powiedziałam zawstydzona.

- Musisz ładnie wyglądać na jutrzejszej imprezie. - upierała się.

- Pod ubraniem też? - spytałam przekornie.

- Może kogoś poderwiesz... - weszła do sklepu i zgubiłam ją między wieszakami.

Teraz dopiero uzmysłowiłam sobie jedną rzecz.

Jakiej imprezie? - pisnęłam w myślach.

Nie wiem skąd ale koło mnie zmaterializowała się El.

- Zobacz to... i to... może jeszcze to. - mówiła podając mi wieszaki z bielizną - No i? - zapytała przygryzając wargę.

Przyglądnęłam się strzępkom materiałów które wisiały na wieszakach.

Jeden komplet był zielony, koronkowy i bardzo skąpy.

Drugi, jeszcze mniej zasłaniał ale w sumie mi się spodobał. Oczywiście prawie cały był z czarnej koronki ale w niektórych miejscach miał małe kokardki.

Oddałam dwa pozostałe a zdecydowałam się na czarny z kokardkami.

- Ten będzie dobry. - powiedziałam podchodząc do kasy, wyjęłam złotą kartę Nefilim i zapłaciłam.

Dostałam ją od Izzy. Każdy Nocny łowca ma kartę z nieskończoną ilością ludzkich pieniędzy, zakłada ją się gdy dziecko się urodzi ale dostaje ją dopiero gdy skończy 15 lat.

- Skąd masz ten naszyjnik? - zapytała pokazując na serduszko które zawsze jest obecne na moim obojczyku. Było w nim zdjęcie ojca i matki gdy była w ciąży.

- Od ojca, dostałam w dniu w którym zginęła moja matka. Nigdy go nie zdejmuje. - odpowiedziałam.

- Dobra, musimy wracać po dziewczyny. - powiedziałam gdy wyszłyśmy ze sklepu.

- Ok.

Gdy doszłyśmy do naszego stolika siedziała przy nim tylko Isabelle z wściekłą miną.

- Co się stało? Gdzie Kat? - zapytałam razem z El.

- Poszła bo uznała że nie warto dla mnie tracić czasu. - odpowiedziała zabierając swoje torby - Idziemy? - pokiwałyśmy głowami i wróciłyśmy do Instytutu.

Jace

Byłem niepocieszony że musimy zabrać na polowanie Nicka ale cóż...

Nie było innego wyboru.

Poszliśmy do Pandemonium i zaczęliśmy rozglądać się za jakimś demonem. Po chwili Alec znalazł jakiegoś i poczekaliśmy na niego za rogiem.

Gdy był w odpowiedniej odległości skoczyliśmy na niego, obezwładniliśmy i związaliśmy go.

Chciałem się zabawić i trochę go podręczyć, chłopaki się zgodzili. Przywiązaliśmy "człowieka" do słupa i zacząłem swoje pytania.

- Gdzie jest reszta?

- Co? Jaka reszta? - udawał głupiego, drasnąłem jego szyję mieczem, syknął groźnie. Zaśmiałem się ale zaraz spoważniałem.

- Pytam jeszcze raz, gdzie ukrywa się reszta? - warknąłem.

- Nic wam nie powiem, Nefilim. - splunął mi na buty.

- Moje nowe buty! - krzyknąłem i wbiłem mu miecz między żebra. Zaczął się wić ale zdążył wykrztusić:

- Pan przyjdzie po dziewczynę z sercem, która jest Aniołem. - i zniknął.

Popatrzyłem zdziwiony na Aleca ale on wzruszył tylko ramionami, zaczęliśmy się zbierać.

Intrygowała mnie sprawa z tym "Aniołem".

Dlaczego jakiś demon miałby chcieć jakiegoś człowieka?

+++++++++++++++++++

Wiem że dzisiaj na maxa krótki ale nie miałam czasu!

Mam nadzieje że się spodobał.

Jak myślicie, co kryje się za naszyjnikiem Clary? Wiecie co to za "pan" o którym mówił demon w Pandemonium? Czy Jace dowie się kto jest dziewczyną z sercem? Czy wy wiecie co to za serce? Zgadniecie co sanie się w następnym rozdziale?

Piszcie komentarze!

Jeszcze raz przepraszam za długość tego rozdział!

Ps. Następny rozdział pojawi się w czwartek/piątek, postaram się żeby był dłuższy!

Wika