Prolog

Pierwsza nuta

Jeden dreszcz

Druga nuta

Dwa dreszcze

Kolejne nuty

I kolejne dreszcze

Symfonia dźwięków

I me ciało pulsujące w jej rytm

Niezapomniane chwile

Zamykam oczy

I widzę

Widzę sercem

Czuję

Czuję każdy dźwięk i każde słowo

Magię

Czuję magię muzyki

Pieszczącej me uszy

I przepływającej przez każdą komórkę mego ciała

Jestem tu i teraz

Poza czasem i przestrzenią

I czuję

Czuję…

Znalazłam ten wiersz na innym blogu (http://w-zakamarkach-duszy.blog.onet.pl/) i postanowiłam że będzie idealny na prolog do tego opowiadania. Nie umiem pisać wierszy i prologów więc bardzo się ucieszyłam.

Mam nadzieje że prolog was zaintrygował (tak miało być ale nie wiem czy mi się udało).